Kata Solute berasal dari bahasa Latin " Solutus " yang dapat diterjemahkan sebagai longgar, larut, bebas atau dibebaskan. A penyelesaian (atau penyelesaian) diberikan oleh dua komponen asas, bahan larut dan pelarut (atau pelarut); zat terlarut adalah yang larut dalam larutan. Sekiranya kuantiti dibandingkan antara dua komponen larutan, secara amnya, zat terlarut diberikan dalam kuantiti yang lebih sedikit daripada pelarut. Juga dalam larutan, zat terlarut adalah yang menentukan kepekatannya bergantung pada bahagiannya, iaitu, jika jumlah zat terlarut kecil, kepekatan larutan rendah dan sebaliknya.
Zat terlarut boleh berlaku pada salah satu daripada tiga keadaan jirim, iaitu: pepejal, cair atau gas, tetapi yang paling biasa adalah zat terlarut dalam keadaan pepejal larut dalam pelarut cair, sehingga memperoleh larutan cair (tanpa fasa kedua terbentuk). Keterlarutan sebatian kimia banyak bergantung pada kekutubannya. Secara amnya, sebatian molekul ionik dan polar larut dalam pelarut polar seperti air atau etanol; dan sebatian molekul apolar dalam pelarut apolar seperti heksana, eter, atau karbon tetraklorida. Contoh Pelarut Cecair Biasa: Ammonium Terhidrat (NH4OH), Pelarut Gas, Amonia, dan Karbon Dioksidabahan pencemar apabila digabungkan dengan pelarut seperti air menghasilkan larutan toksik, akhirnya, contoh paling mudah ialah larutan pepejal, sebatian yang merosot menjadi cecair boleh dianggap zat terlarut, seperti gula.
Pentingnya istilah kimia ini secara langsung terletak pada fungsi dan penggunaannya yang berterusan di dalam makmal, kerana di laman web ini fungsi yang dijalankan adalah semata-mata eksperimen, jadi penggunaan dan nilai yang diberikan kepadanya dalam praktiknya relevan. Walau bagaimanapun, walaupun etimologi perkataan menunjukkan jalan menuju kimia, kata ini juga digunakan dalam bidang lain, merujuk kepada aplikasi dan ditambahkan ke sebatian yang tidak semestinya dalam keadaan di mana kimia bekerja, contohnya ialah pemasangan aplikasi tambahan dalam sistem operasi.
